twisted

i don't know how to start my post this time. andami kong gusto sabihin. my mind's about to   explode. andami kong iniisip, andaming concerns pero the thing is, they do nothing good to me. well, some of them actually give happiness, temporarily though. pero the bigger picture looks really ... ewan. 

one thing. change. yan. yan lang yung bagay na di ko talaga gusto. alam yan ng mga taong malalapit sakin e. di ko yan matanggap. i am the type of person who choose to stay in my comfort zone. comfort zone nga e. komportable na ko doon, aalis pa ba ako? that's my point. but the thing is, it's not permanent. nagbabago lahat ng bagay. kahit yung nakasanayan mo, nagbabago din. and that is my problem. i am not comfortable when it comes to change. i hate to hate it but i do, most of the time. i find it hard to adjust to new situations, hard to mingle with new people and and it takes a long time for me to warm up to them. bakit ba kasi di pwedeng constant na lang. na kung san ka nasanay, yun na. forever. what's the point of change? para ano? 

i admit. di ako adventurous na tao. ayoko yung mga risky na sitwasyon. gusto ko yung play safe lang. yung steady lang. i want it plain and simple para walang takot na baka may maging mali. yes. flat is boring but it's my preference most of the time. 

di ako fan ng thrills, except sa mga rides sa amusement parks. pero sa relasyon, hindi. i want it serious and long termed. wait. nawawala yung point ko. 

basta, what im trying to say is, i find it hard to adjust to change. i love my comfort zone. antagal ko makamove on. hirap ako maka accept ng mga bagay lalo na kung di kasama sa plano at matagal ulit ako bago makahanap ng bagong source of happiness. but i get attached easily. 

mahirap yun ha. yung tipong attached na attached ka na pero may magbabago na naman. daheck. masakit yon. sobra. but you got no choice left but to accept. ganun e. kalaban mo na lahat. parang you and only against the world. and that is never good. it would only cause you pain and pain and pain. 

at the end of this blog, wala naman akong point e. nagvent lang. nagrereklamo lang ako na nahihirapan akong magadjust at tumanggap sa mga pagbabago. didiskartehan ko na naman to nang sarili kong plano kung papano ko makakalimutan yung sakit ng realidad na di ko na pwedeng baguhin o ibalik sa dati. wala na e. nagbago na. gusto ko sanang umasa na maari din akong maging masaya sa mga ganap, pero mahirap talaga. e pinili ko to e. fight na lang. kanya kanyang laban lang yan. ang mahalaga, nalalampasan mo. hayaan mo na yung sakit. masasanay ka din. hahaha pakamasokista na. yun lang. yoko na. pagod na me. 

paisa lang ha, putanginangbuhayto. tanginatalaga. angsakit. anghirap. tama na. nakakapagod.